Coraz mniej śladów kolei w żagańskiej lokomotywowni. Kiedyś całą dobę był tutaj ruch, na 24 stanowiskach naprawiano i remontowano lokomotywy. Dziś zobaczyłem, że nie istenieje już obrotnica, którą kierowano tabor na określony tor hali. Resztki urządzeń usunięto, a dół zasypano. To zdjęcia, gdy lokomotywownia była już nieczynna, ale jeszcze kompletna. A poniżej stan obecny 😦
Dojazd do DEPO z kierunku zachodniego. Odcięty tor…
11 lat temu zorganizowana była wycieczka po świeżo zamkniętej lokomotywowni. Fotorelację z tego wydarzenia zamieściłem w jednym z pierwszych wpisów na moim blogu. Można zobaczyć ją tutaj Dziś pozostałości hal i pomieszczeń – podłogi. Odnalazłem nawet jakieś płytki
Jakieś tory odstawcze, biegnące wzdłuż ulicy Węglowej. Dziś są mocno zarośnięte, a jeszcze w latach 80 a może 90 pamiętam odstawione tutaj nieczynne parowozy
Akurat trafiłem na pociąg TLK Hetman powracający z Hrubieszowa. Po krótkim postoju w Żaganiu rusza do stacji docelowej – Zielona Góra Główna. Tylko dwa wagony – bo pozostałe jadą trasą przez Głogów i Nową Sól
Po raz drugi odwiedzam bocznicę do dawnej stacji paliw CPN. 13 lat temu wyglądała ona tak (link). Pierwszy, liczący 1600 metrów odncinek bocznicy nadal jest czynny i używany przez wojsko. Porównajmy tamte stare zdjęcia z obecnymi, które zamieszczam poniżej. Dziś nieco dłuższy wpis… Początek – połączenie bocznicy ze stacją kolejową
Miejsce, gdzie bocznica rozgałęzia się na trzy tory, z coraz rzadziej spotykanym rozjazdem krzyżowym tzw. „anglik”. Na skrajnym, prawym torze stoi prostokątny, czerwony wskaźnik D1. który oznacza, że dalej tor jest nieprzejezdny
Uszkodzony kozioł oporowy na ślepym torze, zwanym „żeberkiem”. Tarcza zaporowa Z1 leżała na ziemi. Wcisnąłem ją w szczelinę między deskami…
Rampa boczna – jedna z dwóch na tych torach. Tor trzeci, niewidoczny jest w drzewach po prawej stronie. W 2014 roku bocznica była naprawiana, ustawiono wskaźniki oraz wymieniono niektóre podkłady. Fotorelacja tutaj
Widok w odwrotym kierunku, czyli w stronę stacji kolejowej
Druga rampa, czołowo – boczna. Ruch na niej jest zawsze, ilekroć wojsko wyjeżdża na inny niż żagański poligon. Oto przykład
Widok na rampę z nieczynnego, trzeciego toru, którego resztki ciągną się jeszcze 2 km dalej. Jak widać: istny las…
Przejazd przez drogę czołgową, łączącą koszary z poligonem. Tor zasypany piachem, ledwo widoczna jedna szyna. Nawet już nie ma krzyża św. Andrzeja…
Dalszy odcinek: tory rozebrane, albo rozkręcone i przygotowane do zabrania. Mamy w Żaganiu baaaardzo szerokie tory 🙂
Ostatni odcinek istnieje, nawet zrobiono tutaj prowizoryczny przejazd z pni drzew…
Zachowana zwrotnica przed bramą wjazdową do byłego CPN
Brama do bazy paliw
Najciekawsze zdjęcia, których nie zrobiłem 13 lat temu: teren bazy paliw. Na jej terenie były 3 tory oraz 3 zwrotnice łączące poszczególne tory. Zdjęcia zrobione przez okienko w siatce bramy
Blog o rodzinnych podróżach- tych całkiem bliziutkich i tych troszkę dalszych. Gdyńska rodzina- rodzice i troje dzieci (2004,2006, 2009) wędruje przede wszystkim po Polsce, ale nie tylko i opisuje swoje doświadczenia.