Stacja Zielona Góra. Dlaczego teraz Główna a kiedyś nie? Gdy w 2015 roku do miasta przyłączono kilkanaście okolicznych wiosek, Zielona wchłonęła również dwie nowe stacje: Przylep i Stary Kisielin. Teraz są więc tutaj 3 czynne stacje kolejowe. Remont dworca kolejowego jest już zakończony – trwał prawie 5 lat. Zmian naprawdę dużo, to już nie jest ta stacja, co dawniej. Jak wygląda obecnie? Budynek się nie zmienił, ale cała ulica była położona na nowo (zobacz link)
Widok na perony 1 oraz 2
Przejście podziemne, dostępne prosto z ulicy Dworcowej. Tu już zmiany są wyraźne. Dawniej wejście pod perony wyglądało tak (drugie zdjęcie)
Zadaszony łącznik prowadzący do peronu 3, który jest nieco oddalony od budynku stacji. Widok z peronu oraz ulicy
Łącznik prowadzący do peronu 3, który zaczyna się za widocznym budynkiem nastawni. W oddali po prawej – nowoczesny punkt przesiadkowy, o którym będzie następny wpis
Niestety, tam gdzie jedziemy na pewno nic już nie odlejemy 🙂 Pokażę tylko ślad po dawnej bocznicy, która prowadziła do Dolnośląskich Zakładów Odlewniczych, dużej fabryki istniejącej kiedyś w Szprotawie (woj. lubuskie). Poniżej tor szlakowy Szprotawa – Żagań. Tutaj bocznica biegnąca równolegle odbijała w lewo. Prawdopodobnie biegła tym zielonym pasem odzielającym dwa pola. W oddali widać wiadukt ulicy Żagańskiej (odległość 450 m)
Mała dygresja – wiadukt z bliska
To miejsce nazwałem „przejazd donikąd”. Możliwe, że ta zarośnięta już ścieżka miała jakiś cel dawniej, gdy jeszcze nie było widocznej za torem obwodnicy. Teraz kończy się na łące… Ale przejazd pozostał. Mniej więcej tu, gdzie stoję szedł tor bocznicy do DZO
Widok w odwrotnym kierunku, czyli z łąki 🙂
Dawny przejazd przez ulicę Żagańską z widoczną w asfalcie blizną po torze bocznicy. Pamiętam jeszcze w latach 80 jak przejazd był czynny, bo bocznica istniała. Nie wiem tylko, czy wtedy była jeszcze używana…
Tor biegł obok widocznej polnej drogi, po jej prawej stronie, gdzie teraz rosną krzaki. Widok w kierunku stacji Szprotawa, a więc fabryka jest gdzieś za moimi plecami
Dalszy odcinek bocznicy przebiegał w głębokim wykopie. To jest wiadkut nad torem w okolicach ulicy Asnyka. Jak widać – wąwóz jest bardzo zarośnięty i trudno dostępny
Tutaj – w miejscu drzewa z brązowymi liśćmi, pociąg wyjeżdżał z wykopu i przecinał widoczną ulicę Sobieskiego. Zaraz za przejazdem była brama do fabryki. Po prawej stronie, biegnąca pod górę, równolegle do bocznicy – ul. Podgórna
Ul. Sobieskiego, którą przecinał tor oraz miejsce bramy wjazdowej do Dolnośląskich Zakładów Odlewniczych
Jeden z nielicznych, ocalałych budynków fabryki. W czasach swojej świetności zakład zatrudniał 1000 osób. To jest link dla osób zainteresowanych szerszą historią Dolnośląskich Zakładów Odlewniczych. Ja tylko dodam, że fabryka funkcjonowała w latach 1828 – 1999. Bocznicę doprowadzono w 1870
Na koniec ciekawostka. Tak wyglądała fabryka w roku 1899. Na rycinie widać powyższy budynek i ulicę (nad słowem „gruss”) który później został przebudowany, dlatego wygląda trochę inaczej. Widać też tor bocznicy, a nawet pociąg wyjeżdżający z fabryki na ulicę Sobieskiego
Łąki, pola i nieużytki to tereny ciągnące się wzdłuż toru kolejowego w Szprotawie – w kierunku Żagania. Tuż przy torach biegnie obwodnica miasta w ciągu drogi krajowej nr 12. Na zdjęciach pomniejsze przejazdy kolejowe
Blog o rodzinnych podróżach- tych całkiem bliziutkich i tych troszkę dalszych. Gdyńska rodzina- rodzice i troje dzieci (2004,2006, 2009) wędruje przede wszystkim po Polsce, ale nie tylko i opisuje swoje doświadczenia.
