Do Kutna dojechaliśmy przed zmierzchem. Mimo późnej pory ruch na dworcu spory – jak zawsze zresztą. No i fajny klimat „stacji wieczorem”

A te zdjęcia robiłem kilka dni później – gdy opuszczaliśmy Kutno. Jak widać, trwa remont peronów i…. będą wiaty peronowe, takie z prawdziwego zdarzania. Odkąd przejeżdżam przez tę stację (a to już ponad 4 dziesiątki lat 🙂 pasażerowie zawsze narażeni byli na wpływ warunków atmosferycznych. Nareszcie to się zmieni

A na dworcu kolejowym w Kutnie – jak zwykle: ruch pasażerski, towarowy, manewrowy. Pociągi nadjeżdżają co kilkanaście minut

Na jednym z blogów przeczytałem ciekawostkę „turystyczną”, że przez całą długość jednej z kutnowskich ulic przebiega tor kolejowy. Postanowiłem odnaleźć tę ulicę, co nie było zbyt trudnym zadaniem. Tor (oczywiście już nieczynny) położony jest na ul. Kochanowskiego i prowadzi do Starego Młyna. Teraz mam problem – jak zakwalifikować ten post: czy dołączyć do kategorii „miasta”, czy „kolej” – bo zdjęcia przedstawiają jedno i drugie 🙂

Gdzieś za tą bramą rozpoczynała się bocznica, odgałęziając się od torów stacyjnych. W poprzek – ul. Jagiellońska

 

Ul. Kochanowskiego widziana z wiaduktu przy ul. Łęczyckiej oraz spod niego

 

Wspomniany wiadukt z oddali. W oczy rzuca się zabytkowa nawierzchnia z „kocich łbów”

 

Kolejne przerwanie toru – przez przecznicę ul. 1 Maja

 

Tor biegnie dosyć blisko budynków mieszkalnych, a chodnik bardzo wąski. Trzeba było uważać, aby wychodząc z klatki schodowej nie „wdepnąć” na pociąg. Na szczęście Pendolino tędy nie jeździły 🙂

 

A oto cel podróży: młyn. Tutaj tory się rozwidlają

 

Tor kończy się ślepo kawałek dalej tuż przy ul. Sienkiewicza. Możliwe, że dawniej przecinał ulicę i docierał gdzieś dalej, ale nie jestem pewien (obecnie tuż za ul. Sienkiewicza są zakłady farmaceutyczne TEVA) Cały zachowany odcinek ma jakieś 550 m

Niestety moje zdjęcia to jedne z ostatnich, albo i ostatnie pamiątki tej zabytkowej drogi. Wkrótce potem zaczęła się rozbiórka i remont 😦 (link)