W planie wycieczki miałem też położoną na uboczu miejscowość Borówki. Wciśnięta w klin, za którym ciągną się rozległe Bory Dolnośląskie. Przy wiosce wytyczona jest południowa i zachodnia granica Przemkowskiego Parku Krajobrazowego, a zaraz na północ od niej, przez 5 km ciągną się torfowiska. Tam jednak dzisiaj nie zaglądałem…
Wjazd do Borówek od strony lasu i już przy pierwszym gospodarstwie witają mnie jego mieszkańcy 🙂
Mówi się, że Borówki to wioska darów lasu a ludzie żyją tu w zgodzie z przyrodą
Zabytkowy budynek z muru pruskiego. Aż się kawałek wróciłem, żeby go sfotografować…
Czujne oko kota siedzącego w trawie
Skrzyżowanie i przystanek autobusowy to jakby centrum miejscowości
Główna, wylotowa droga prowadząca do Gromadki – wioski, którą dzisiaj ponownie odwiedzę
Następny post również będzie o Borówkach. Krótszy i może mniej ciekawy, ale zapraszam 🙂
Moja kolej - moje miasta 