Jeszcze do końca lat 60 ub. wieku na stacji Kunice Żarskie (obecnie Żary Kunice) odbywał się pełny zakres czynności ekspedycyjnych, również w niedzielę i święta. Potem zaczęła systematycznie podupadać, aż do takiego stanu jak obecnie. Dziś pokażę towarową część stacji oraz bocznicę.
Jedyny pozostały tor szlakowy w Węglińca do Żar. W oddali widać budynek stacji. Po lewej resztki torów dodatkowych. Chociaż od strony budynku są odcięte od toru głównego, odstawiane są na nie jeszcze wagony mające trafić do pobliskiej huty szkła
Dwa skrajne tory z lewej strony są początkiem bocznicy do huty szkła
To początkowy odcinek bocznicy prowadzącej do huty szkła Vitrosilicon
Przejazd przez ul. Szklarską. Skoszona trawa na torowisku oraz tablice przytorowe są wyraźnym dowodem, że bocznica jest jeszcze używana
W asfalcie są jeszcze ślady dawnej kolei wąskotorowej, która funkcjonowała na terenie Kunic
Jedna z ramp przeładowczych, a w głębi brama wjazdowa do Vitrosiliconu
Moja kolej - moje miasta 
Jedna myśl na temat “Kunicka bocznica”